Jesień i zima

Lars Noren, reż. Piotr Tomaszuk, Teatr Współczesny we Wrocławiu

Roman Pawłowski, Gazeta Wyborcza

(...) Udało się natomiast Tomaszukowi ośmielić aktorów do odważnej gry, do krzyku, a nawet agresji. Świetna jest w tym zwłaszcza Halina Skoczyńska, która jako Margareta, spokojna matka, łagodząca i bagatelizująca konflikty rodzinne, nagle nie wytrzymuje i pęka, wykrzykując swoją skargę w twarz mężowi.

Krzysztof Kucharski, Gazeta Wrocławska

Kolejną wspaniałą postać zagrała Halina Skoczyńska. Najbardziej skomplikowaną i zaszytą w konwenansach. Najtrudniejszą do otwarcia. Przepięknie poprowadzoną przez aktorkę od sztucznych, wyreżyserowanych grymasów Margarety – do dna duszy. Z jakąś niesamowitą pokorą wobec tego, co nam niesie życie. Nawet włosy z wylizanego tapiry zmieniają się w szopę. Bez pomocy fryzjerki. Aktorzy nawet przez dwie godziny nie schodzą nawet na sekundę ze sceny. Jeśli nikt Halinie Skoczyńskiej nie da nagrody za tę rolę, to ja ją ufunduję.